Lëtzebuerger Rechtschreiwung (Orthographie) mam lod.lu

15. De Konsonant s

  1. De mëllen s, wéi bei bëselen a rosen oder Kisel a schmusen, gëtt ëmmer eenzel geschriwwen, ob hanner engem kuerzen oder han­ner engem laange Vokal
  2. Den s, deen am Lëtzebuergesche schaarf gelies gëtt, schreiwe mir s oder ss, wéi bei Hues oder moossen
    Hanner engem laange Vokal steet am Prinzip s, wéi bei du hues, Ris oder Wues (dt. Rasen), ausser am Däitsche gëtt et e Parallelwuert mat ss, ß, chs oder z, wéi bei Strooss, (dt. Straße), Wuess (dt. Wachs) oder Weess (dt. Weizen)
  3. Hanner engem kuerze Vokal gëtt den s, dee schaarf gelies gëtt, ëmmer ss geschriwwen, wéi bei du bass, Floss oder wëssen

Remark:

Den däitschen ß gëtt et am Lëtzebuergeschen net
Déi entspriechend Wierder ginn ëmmer mat ss geschriwwen

viregt Säit nächst Säit