Lëtzebuerger Rechtschreiwung (Orthographie) mam lod.lu

11. De Konsonant g

De g kann am Lëtzebuergeschen op 6 verschidde Manéieren ausgeschwat ginn.
Lauschtert déi eenzel Wierder a léiert den Ënnerscheed ken­nen:
1. Frigo, Gäns, Bagger — 2. Drog, Grog — 3. Bierger, Fliger
4. Beleeg, éiweg — 5. Dugend, Jugend — 6. Dag, Katalog

  1. Wierder, déi am Däitschen e Parallelwuert mat –ig hunn, gi mat –eg geschriwwen, wéi bei éiweg (dt. ewig) oder helleg (dt. heilig)
  2. Wierder mat der Endung –zeg ginn ëmmer mat g geschriwwen, wéi bei vijenzeg oder hannerzeg
  3. Wann den Infinitiv vun engem Verb e g an der Endung huet, da bleift dee g an alle Forme bestoen, wéi bei follegen / du follegs / hien huet net gefollegt
  4. Mir schreiwen ch, wann den Infinitiv vum Verb kee g an der Endung huet (wéi bei iwwerleeën / hatt huet iwwerluecht), oder wann e Wuert an all senge Forme mat ch geschwat gëtt, wéi bei Krich / Kricher oder Eech / Eechen
viregt Säit nächst Säit